Neurofysica

De neurofysica of neurobiofysica is de tak van de biofysica die zich bezighoudt met de ontwikkeling en het gebruik van natuurkundige methoden om informatie over het zenuwstelsel te verkrijgen. Neurofysica is een interdisciplinaire wetenschap die de natuurkunde gebruikt en met de neurowetenschap combineert om neurale processen beter te begrijpen. Er wordt in het vakgebied op de universiteit in België en Nederland^[1] college in gegeven. De gebruikte methoden omvatten de technieken van experimentele biofysica en andere fysieke metingen zoals EEG, meestal om elektrische of mechanische eigenschappen of de manier waarop vloeistof stroomt te bestuderen. Daarbij worden ook theoretische en computationele benaderingen gebruikt. ‘Neurofysica’ is een samentrekking van ‘neuron’, voor zenuwcel, en ‘fysica’, voor natuurkunde.

Het bestuderen van actiepotentialen in neuronen met behulp van de Kramers-Moyal-expansie en de beschrijving van fysieke verschijnselen gemeten tijdens een EEG maken onder meer gebruik van neurofysica om neurale activiteit beter te begrijpen. Een andere aparte theoretische benadering beschouwt neuronen als de energie als gevolg van enige interactie, beschreven in het Ising-model, en onderzoekt de natuurkundige gevolgen hiervan voor verschillende Cayley-boomtopologieën en grote neurale netwerken.

1. ↑ Radboud Universiteit. Neurofysica. Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica, 2023-2024